Wiele osób grających w gry rozpoczyna i kończy historie w grach, rzadko sięgając po kolejne przejścia. Tak też było w moim przypadku – moje doświadczenia ograniczały się do gier skupiających się na jednej, pojedynczej narracji. Trudno mi było znaleźć motywację do powrotu do tych gier. Ale ostatnio wszystko się zmieniło.
Postanowiłem ponownie zagrać w “The Last of Us Part II Remastered”. Kiedy pierwszy raz grałem w tę niesamowitą postapokaliptyczną grę, stworzoną przez Naughty Dog, byłem oczarowany jej dynamicznym, brutalnym światem. Dramatyczne sceny poruszały mnie emocjonalnie, ale czułem się przytłoczony ich intensywnością. Teraz, podczas drugiego przejścia, odkrywam nowe niuanse.
Zwolniłem tempo. Czytam wszystkie zakrwawione listy rozrzucone po hotelach. Obserwuję wystawy sklepowe, szkielety samochodów, promienie słońca na trawiastych pustkowiach. Słucham postaci. Doceniam traumatyczne przeżycia głównej bohaterki, Ellie, które są znacznie głębsze i bardziej skomplikowane. Te małe, bardzo konkretne momenty, które sygnalizują przemianę antagonistki Abby, docierają teraz do mnie z ciemności. Tempo gry staje się orkiestralne, zamiast surowo przemysłowe. Nawet kilka razy zdarzyło mi się spontanicznie uśmiechnąć.
Powtarzanie gier z liniowymi narracjami jest podobne do ponownego czytania ulubionej książki: nic się nie zmienia, poza nami samymi. Nasze emocje, wiek i doświadczenia wpływają na nasze nowe interpretacje tekstu. Jak powiedział Vladimir Nabokov, “Nie możesz przeczytać książki; możesz ją tylko ponownie przeczytać. Dobry czytelnik, wielki czytelnik, aktywny i kreatywny czytelnik to czytelnik ponowny”. Czy może warto spojrzeć na liniowe gry narracyjne w ten sam sposób?
Otworzyłem drzwi do tego eksperymentalnego przeglądu i z pewnością zostawię je nieco uchylone. Filmy i krótkie powieści są łatwiejsze do ponownego odkrywania ze względu na ich względną krótkość, ale jeśli będziemy postrzegać gry narracyjne jako ucieczkę od rutyny, jako strefy wakacyjne od nowości, warto do nich wracać. Mają też wiele do powiedzenia o nas samych. Ciekawi mnie, jak poczuję się teraz, podczas kolejnych przejść moich ulubionych gier narracyjnych, takich jak Portal 2, Bulletstorm czy Enslaved: Odyssey to the West. Ile się zmieniło przez te dziesięć lat?
Nie wykluczam trzeciego przejścia “The Last of Us Part II”. W wersji remastered są dostępne komentarze reżysera i inne dodatki. Zawsze można zwiększyć poziom trudności, co zapewnia zupełnie inne doświadczenie. Wiem jednak, że są rzeczy, których nie zauważyłem w postaciach, gdy grałem w długie zimowe wieczory w 2020 roku. To jest coś, co staje się widoczne z upływem lat: jest zbyt wiele świata i zbyt wiele rzeczy do polubienia, aby ograniczać się tylko do jednego przejścia.
Jakie gry warto przeczytać
Jako fan folkloru i atmosfe
Źródło: https://www.example.com
The source of the article is from the blog kunsthuisoaleer.nl