Φόντο
Οι ψυχικές υπηρεσίες προς τα παιδιά σε παγκόσμιο επίπεδο συναντούν δυσκολίες στην κάλυψη των αναγκών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για πιο προσβάσιμη φροντίδα. Οι ψηφιακές θεραπείες έχουν το δυναμικό να αυξήσουν σημαντικά την ικανότητα παροχής υπηρεσιών, αλλά η πλήρης ενσωμάτωσή τους στην παραδοσιακή φροντίδα είναι ακόμα υπό εξέλιξη.
Αναγνωρίζοντας αυτήν την επείγουσα ανάγκη, οργανισμοί όπως το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Φροντίδας (NICE) στην Αγγλία τονίζουν τη σημασία των ψηφιακών λύσεων για την ψυχική υγεία των νέων. Το άγχος, που επηρεάζει ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού από μικρή ηλικία, οδηγεί σε σοβαρές προσωπικές και οικονομικές συνέπειες.
Η γνωσιακοσυμπεριφορική θεραπεία (CBT), ειδικά με συντονιστή τους γονείς και υποστήριξη από θεραπευτές, προσφέρει μια πρακτική λύση παρακάμπτοντας τα εμπόδια πρόσβασης και συμπεριλαμβάνοντας άμεσα τις οικογένειες.
Ψηφιακές πλατφόρμες, όπως η Διαδικτυακή Υποστήριξη και Παρέμβαση (OSI) για το άγχος της παιδικής ηλικίας, που αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με τις οικογένειες και τους θεραπευτές, παρέχουν ελπίδα για πρόσβαση σε αποτελεσματικές θεραπείες. Ωστόσο, περαιτέρω έρευνα απαιτείται για την αξιολόγηση της αποδοτικότητας των αυτών των λύσεων και των δυνατοτήτων τους για ευρεία εφαρμογή σε διάφορα κλινικά πλαίσια.
Η Μελέτη
Η πραγματοποιηθείσα μελέτη ήταν εγγεγραμμένη και συμμορφωνόταν με προηγουμένως δημοσιευμένο πρωτόκολλο. Περιλάμβανε κέντρα που ανήκαν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) ή σε τοπικές αρχές, με συνολικά 34 συμμετέχοντα κέντρα, συμπεριλαμβανομένων μιας ποικίλης γκάμας NHS Trusts και οντοτήτων από τον εθελοντικό και κοινοτικό τομέα, περιλαμβάνοντας 73 Ομάδες Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων.
Τα κριτήρια επιλεξιμότητας για τα παιδιά περιλάμβαναν ηλικίες από 5 έως 12 ετών με πρωταρχικά προβλήματα άγχους, γονείς με επαρκή γνώση της αγγλικής γλώσσας, πρόσβαση στο διαδίκτυο και προθυμία να παράσχουν συγκατάθεση.
Εξαιρέσεις ισχύουν για παιδιά με συγκεκριμένες συνεκτικές καταστάσεις ή ανησυχίες για την προστασία του παιδιού, καθώς και γονείς με σημαντικές πνευματικές δυσκολίες ή σοβαρά ψυχικά προβλήματα.
Η μελέτη πήρε υπόψη το μοναδικό πλαίσιο της πανδημίας COVID-19, που απαιτούσε μια γρήγορη μετάβαση σε απομακρυσμένη παροχή υπηρεσιών, επηρεάζοντας την προσέγγιση της “κανονικής φροντίδας”.
Η διαχείριση της τυχαιοποίησης πραγματοποιήθηκε με προσοχή με τη χρήση ενός online συστήματος, εξασφαλίζοντας ίση ανάθεση στις ομάδες παρέμβασης και ελέγχου, αν και η διατήρηση της τυφλότητας στην παρέμβαση δεν ήταν εφικτή για τους συμμετέχοντες.
Οι διαδικασίες της μελέτης ήταν προσεκτικές, με τις οικογένειες να εντοπίζονται, να παρέχουν συγκατάθεση και να αξιολογούνται online, και στη συνέχεια να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία θεραπείας σε και τις δύο ομάδες της μελέτης.
Πραγματοποιήθηκαν ποιοτικές συνεντεύξεις για την αξιολόγηση της αποδοχής της OSI με θεραπευτική υποστήριξη, παρέχοντας πλούσια εισαγωγή στις εμπειρίες των συμμετεχόντων.
Ο κύριος στόχος της μελέτης ήταν η επίδραση του άγχους του παιδιού στην οικογενειακή ζωή, μετρώντας την χρήση του Child Anxiety Impact Scale-Parent Report (CAIS-P), με μια ολοκληρωμένη σειρά δευτερευόντων αποτελεσμάτων για να καλύπτουν μια ευρεία γκάμα επιπτώσεων.
Αποτελέσματα της Μελέτης
Από τις 5 Δεκεμβρίου 2020 έως τις 3 Αυγούστου 2022, ανακατευθύνθηκαν 706 οικογένειες, και από αυτές τις ανακατατάσεις, 444 πληρούσαν τα κριτήρια επιλεξιμότητας, παρείχαν συγκατάθεση και ανατίθεντο τυχαία εξίσου στις δύο ομάδες μελέτης.
Παρά τις αρχικές προθέσεις, μόνο το 79% αυτών των συμμετεχόντων ξεκίνησε την αντιστοιχημένη θεραπεία εντός της οριζόμενης 12εβδομάδας περιόδου μετά την τυχαιοποίηση.
Στο τέλος της μελέτης, οι ποσοστώσεις ολοκλήρωσης για τις αξιολογήσεις στις 14 και 26 εβδομάδες ήταν 79% και 74% αντίστοιχα στις ομάδες OSI και παραδοσιακής θεραπείας.
Οι δημογραφικές χαρακτηριστικές των συμμετεχόντων ήταν κυρίως Βρετανικής-Λευκής καταγωγής, με ελαφρώς υπέρβαρο γυναικών προς άνδρες και μέση ηλικία 9.20 ετών. Η παραδοσιακή θεραπεία περιλάμβανε κυρίως γνωσικοσυμπεριφορική θεραπεία (CBT), συχνά διεξαγόμενη από τους γονείς.
Πριν από την έναρξη της θεραπείας, οι γονείς και στις δύο ομάδες είχαν παρόμοιες προσδοκίες σχετικά με τη λογική φύση και τη δυνατότητα επιτυχίας της παρέμβασης. Ωστόσο, αρχικά, οι γονείς είχαν μεγαλύτερη πίστη στην αποτελεσματικότητα της OSI με θεραπευτική υποστήριξη.
Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, οι θεραπευτές αισθάνθηκαν περισσότερη άνεση χρησιμοποιώντας τις παραδοσιακές μεθόδους θεραπείας από την OSI, εκφράζοντας αμφιβολία σχετικά με τη μελλοντική χρήση της OSI, κυρίως λόγω της καινοτομίας της και της προσωρινής προσβασιμότητάς της κατά τη διάρκεια της μελέτης.
Η μελέτη έδειξε ότι η OSI με θεραπευτική υποστήριξη δεν είναι χειρότερη από τις παραδοσιακές μεθόδους θεραπείας όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, τόσο στα κύρια όσο και στα δευτερεύοντα αποτελέσματα. Οι ελαχιστοποιημένες διαφορές στην αποτελεσματικότητα ήταν συνεπείς σε όλες τις αναλύσεις ευαισθησίας.
Επιπλέον, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στα αποτελέσματα της χρηστικότητας και των ετών ποιότητας μεταξύ των ομάδων.
Ωστόσο, η OSI με θεραπευτική υποστήριξη επέδειξε χαμηλότερες δαπάνες, κυρίως λόγω της μειωμένης χρονικής διάρκειας θεραπείας. Παρά την αβεβαιότητα, οι αναλύσεις κόστους-οφέλους υποδεικνύουν ότι η OSI με θεραπευτική υποστήριξη μπορεί να είναι αποδοτική από άποψη κόστους σε ορισμένα σενάρια.
Οι οικονομικές αποτελεσματικότητες έδειξαν μικρές διαφορές στη θεραπεία και τη χρήση πόρων, υποδεικνύοντας την πιθανή αποδοτικότητα της OSI με θεραπευτική υποστήριξη, παρά την αβεβαιότητα.
Αν και υπήρξε αβεβαιότητα και απουσία σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών, η μελέτη υπογράμμισε την εφικτότητα της OSI με θεραπευτική υποστήριξη ως μια αποτελεσματική και πιθανώς πιο αποτελεσματική εναλλακτική στις παραδοσιακές μεθόδους αντιμετώπισης των διαταραχών άγχους παιδικής ηλικίας.
Αυτό το αποτέλεσμα υπογραμμίζει την αξία περαιτέρω έρευνας για τις ψηφιακές θεραπείες στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας για παιδιά.
The source of the article is from the blog tvbzorg.com