Oppgangen av ungdomsanxiety knyttet til smarttelefonbruk
I sin overbevisande nye bok kastar sosialpsykolog Jonathan Haidt lys over dei alvorlege konsekvensane av smarttelefonavhengigheit blant tenåringer. Analogt med å utsetje eit barn for ein tilsynelatande ufremkommeleg miljø, samanliknar Haidt det å gi ein smarttelefon til ein ungdom utan å anerkjenne dei potensielle mentale helsekonsekvensane som å vurdere livet for eit barn på Mars.
I løpet av det siste tiåret har bevis auka for teorien om at sidan 2010 – ein periode Haidt refererer til som «den store omkoblinga» – har det vore ein oppsving i mentale helseproblem blant ungdom, særleg tenåringsjenter, i USA og andre vestlege land. Han merkar seg denne auka i mentale lidingar, sjølvmord og sjukehusinnleggelsar relatert til mental helse.
Å granske bevisa
Haidts undersøking avslører ein forstyrrande trend: ein betydeleg oppblomstring i ungdomsanxiety og depresjon etter at smarttelefonar trengde seg inn i dagleglivet deira. Sjølv om uttrykket «engstelige generasjon» kanskje ikkje omfattar heile Generasjon Z-populasjonen, er bekymringa at ein betydeleg del faktisk slit med auka nivåer av stress og einsamheit – resultat som kanskje blir forverra av isolasjonen ved digital interaksjon.
Dataene viser tydeleg at ikkje alle unge individer vil verte påverka i same grad, men sjølv dei utan diagnostiserte lidingar synest å lide av relasjonelle og emosjonelle underskot.
Årsaksspekter
Røtene til denne krisa går djupt, provoserer debattar om årsak og verknad. Medan Haidt erkjenner at «tryglsetinga» til det amerikanske sinn, som diskutert i dei førre arbeida hans, kan spele ei rolle, innser han no at økonomisk status og globale utdanningsområde viser liknande trendar i svekkande mental trivsel hjå ungdom.
Utfordringa som ligg føre er å nøyaktig skilje ut kva som bidreg til denne situasjonen, unngå fella av bekreftingsbias, og handsame det som tydelegvis ikkje berre er ein auke i mentale helseproblem, men også ein bane som kan leie til ei endå større krise om det blir ståande ugjort. Haster med å handle er klart: for å verne om velvêret til framtidige generasjonar, er ein systemisk tilnærming til å handsame og forstå bruken av teknologi hos ungdom ikkje berre tilråd – det er avgjerande.
Nøkkelsspørsmål og svar:
Kva knyter tenåringanxiety til smarttelefonbruk?
Fleire studiar har funne ein samanheng mellom auka smarttelefonbruk og auka angst og depresjon, særleg blant tenåringer. Dette kan tilskrivast faktorar som sosiale media-bruk, som kan fremje ei kjensle av utilstrekkelegheit, nettmobbing og forstyrra søvnvanar.
Kvifor er tenåringsjenter særleg påverka?
Tenåringsjenter kan bli meir påverka på grunn av høgare engasjement på sosiale medieplattformer, som kan føre til auka eksponering for urealistiske skjønnhetsstandardar, sosiale samanlikningar og nettmobbing, alt saman negativt for mental helse.
Korleis kjem økonomisk status inn i denne mentale helsekrisa?
Sjølv om auka mentale helseutfordringar går utover økonomiske barrierar, kan ungdom frå økonomisk svakare bakgrunn mangle tilgang til mentale helse-ressursar, og kan vere meir sårbare for stress knytt til økonomisk ustabilitet, noko som bidreg til deira mentale helseutfordringar.
Utfordringar og kontroversar:
Ei hovudutfordring er å skilje mellom kausalitet og korrelasjon. Det er kontroversielt å hevde at smarttelefonar er årsaka til mentale helsekriser når det kan vere fleire bidragsfaktorar, inkludert familiar, akademisk press eller førehandseksisterande mentale helsevilkår.
Eit anna kontrovers er den passande alderen for smarttelefonbruk. Det ergår ein pågåande debatt om den korrekte alderen ungdommar bør ha tilgang til smarttelefonar og sosiale media, med omsyn til deira potensielle påverknad på mental helse.
Ein vidare utfordring er å handsame den mentale helsekrisa utan å stigmatisere teknologien heilt, sidan den også kan vere eit verdifullt verktøy for utdanning og positiv sosial kontakt når det blir nytta på riktig vis.
Fordelar og ulemper:
Fordelar:
Når det blir brukt korrekt, kan smarttelefonar aukast læringa, gje tilgang til ressursar for handsaming av mental helse, og hjelpe til med å halde sosiale kontaktar med familie og venner, noko som er avgjerande for emosjonell velvære.
Ulemper:
Overdreven eller ueigna