marcinEen artikel dat onderzoekt hoe gaming leren en prestaties beïnvloedt bij studenten aan de universiteit, inclusief positieve en negatieve effecten om je te helpen beheren hoeveel je gamed tijdens je studentenjaren.
Met behulp van het World Wide Web is gaming geëvolueerd van een marginaal interessegebied tot een significante culturele trend waar op dit moment miljoenen studenten verschillende soorten games spelen en ervan genieten. Deze verandering is niet alleen een trend, maar een sociologisch proces dat is gebeurd en een normaal aspect is geworden van het gamen. Videogames zijn een onderdeel geworden van het dagelijkse entertainment en sociale interactie van studenten, van eenvoudige games die compatibel zijn met mobiele apparaten tot complexe virtuele omgevingen. Naarmate gaming steeds meer een onderdeel wordt van de sociale realiteit van studenten op de universiteit, verplaatst de rol ervan zich voorbij een recreatieve rol en wordt het relevant om te begrijpen hoe het van invloed is op leerresultaten en persoonlijke ontwikkeling. Gewoonlijk beschouwen mensen games alleen als een afleiding van de studie, maar de rol van games in de academische omgeving is complexer. Naast algemene kwesties met tijdorganisatie en leerprocesoriëntatie, is het mogelijk om verschillende bedrade effecten van gamen te observeren die gerelateerd zijn aan cognitieve aspecten. Sommige hiervan hebben betrekking op probleemoplossing, geheugen en aandacht, en de staat van multitasking in de hersenen. Op dezelfde noot kunnen studenten die moeite hebben met het schrijven van hun scripties scriptie schrijfservices aanvragen bij peachy essay. Daarom moet de aard van deze verbinding grondig worden uitgelegd om zowel de gunstige als nadelige effecten van gamen op het leerproces, de persoonlijke groei van studenten en het onderwijs op universiteiten te begrijpen.
Verbeterde Probleemoplossende Vaardigheden
Het is dus typisch voor veel videogames, vooral strategie- en puzzelspellen, om de speler voor te stellen met complexe dilemma’s die hij of zij moet oplossen. De dynamiek van deze spellen is zodanig dat spelers worden geconfronteerd met complexe scenario’s die binnen een bepaalde tijd moeten worden opgelost, wat creativiteit en het vermogen om te plannen vereist. Bijvoorbeeld, in real-time strategie games moet men iets bouwen, een militaire strategie plannen en deze vervolgens in de loop van het spel gebruiken en aanpassen aan de spelomstandigheden, terwijl bij puzzelspellen complexe patronen en logica binnen beperkte tijdsbegrenzing moeten worden opgelost. Deze vaak voorkomende omstandigheden van probleemoplossing helpen bij het ontwikkelen van kritisch denken, aangezien om een gegeven probleem onder druk op te lossen, men wordt blootgesteld aan een beoordelingsproces van beschikbare oplossingen, hun resultaat en de tijdsefficiëntie van elke oplossing. Voor studenten zouden bijvoorbeeld dergelijke verbeterde probleemoplossende vaardigheden zeer nuttig zijn in hun studie. Zo zorgt het vermogen om systematisch complexe problemen op te lossen, opties te analyseren en snel keuzes te maken voor verbetering in taken die analytische vaardigheden vereisen. Tijdens complexe taken, onderzoekstaken of zelfs groepsopdrachten, zullen studenten die zich hebben getraind in probleemoplossing door gamen beseffen dat ze beter in staat zijn om dergelijke blootstellingen of zelfs complexe onderwerpen aan te pakken. Daarnaast is er een manier waarop het denken dat ontwikkeld is door het spelen van games kan helpen bij het plannen, het managen van tijd en het koesteren van doelen en plannen, wat op een of andere manier de academische prestaties zal verbeteren.
Verbeterd Geheugen en Aandacht
FPS en RPG zijn games waarbij een speler tijdens het spelen van het spel goed moet opletten en een uitstekend geheugen moet hebben om de beoogde doelen binnen het spel te bereiken. Ze omvatten talrijke variabelen die een speler effectief moet beheren, inclusief spelregels en mechanica, de vaardigheden van de personages, een plot die dynamisch kan veranderen in de tijd en omgevingsveranderingen. Bijvoorbeeld, in een rollenspel, kan men dingen moeten onthouden zoals verschillende missies, personages en de gevolgen van het gebruik van specifieke items of vaardigheden. Het is deze omvangrijke mentale betrokkenheid die spelers in de schijnwerpers plaatst, en ze moeten zich sterk concentreren op wat ze doen, evenals proberen de details van het spel te onthouden en er creatief doorheen te manoeuvreren door oefening. Er is ook vastgesteld dat al deze cognitieve eisen hun impact hebben op het leveren van verbeterde resultaten op fundamentele vaardigheden. Het is vastgesteld dat gamers beter presteren wat betreft werkgeheugen, wat het vermogen is om informatie kort vast te houden en te verwerken. Deze verbetering van het geheugen helpt studenten om informatie te onthouden voor toetsen, opdrachten en colleges. Ook is het kunnen richten van de aandacht op meerdere dingen tegelijk, zoals bij gamen het geval is, een andere cruciale factor die, wanneer ontwikkeld, merkbaar bijdraagt aan academische prestaties om studenten te helpen meer aandacht te besteden aan complexe en meervoudige academische activiteiten. Dus kunnen genoemde mentale capaciteiten worden gekoppeld aan academische voordelen, waardoor leerlingen hun academische benaderingen van leren kunnen verbeteren.
Ontwikkeling van Multitasking Vaardigheden
Een groot aantal van de hedendaagse videogames, vooral de snelle actie- en real-time strategiegames, vereisen gesplitste aandacht van het personage van een speler. Bijvoorbeeld, in een strategisch spel zijn spelers waarschijnlijk betrokken bij tal van taken om verschillende gebieden van hun in-game rijk te beheren, van het verkrijgen van hulpbronnen en het inzetten van troepen tot het uitvoeren van strategieën en plannen, evenals reageren op de acties van tegenstanders en voortdurend leren over de veranderende spelomgeving. Op dezelfde manier dagen actiespellen de gamer uit om gelijktijdig bezig te zijn met de mobiliteit van zijn/haar personage, gevechtspatronen en interacties met de omgeving. Het feit dat informatie wordt verworven en geanalyseerd en acties gelijktijdig worden ondernomen, verbetert de vaardigheden van multitasking omdat spelers snel van de ene taak naar de andere moeten overgaan en tegelijkertijd niet uit het oog moeten verliezen wat de doelen van het spel zijn. In de context van studenten spelen digitale multitasking vaardigheden een kritieke rol vanwege de algemene patronen van gamen die zijn vastgesteld. De belangrijkste problemen waar studenten mee te maken hebben, zijn het beheren van hun tijd bij het omgaan met lessen, colleges, het indienen van opdrachten en andere activiteiten. Zo kan het schakelen tussen deze verschillende verantwoordelijkheden, kiezen wat eerst of tweede moet gebeuren en zich concentreren op een taak wanneer deze urgent is, behulpzaam zijn bij het ontwikkelen van organisatorische vaardigheden en daardoor de productiviteit verhogen. Ook kunnen dankzij realistische in-game situaties en het toepassen van tijd en moeite voor hun voltooiing, dankbaarheid, tijd- en taakorganiserende vaardigheden worden ontwikkeld tijdens het spel, wat studenten helpt om om te gaan met overmatige taakbelastingen en persoonlijke zorgen op school.
Samenwerking en Communicatie
Multiplayer- en coöperatieve spellen zijn ontworpen om samenwerking en communicatie te bevorderen, aangezien een team van spelers vaak het doel van het spel moet bereiken. Is teamwork aanwezig in deze spellen of niet? Teams plannen en organiseren vaak taken en bieden elkaar hulp om verschillende obstakels en taken aan te pakken. Bijvoorbeeld, in op teamgerichte shooters of multiple rol scenarios, is succes afhankelijk van het vermogen van het individu om informatie te verzenden en ontvangen en samen te werken en verantwoordelijkheden uit te voeren die in overeenstemming zijn met de rest van de groep. Deze interactie bevordert specifieke sociale vaardigheden, waaronder de structurering van rollen, rolverschillen en het geven van unieke feedback die alleen voor teamwork geldt. Door deze spellen leren en ontwikkelen studenten veel betere teamwork- en communicatievaardigheden, wat van toegevoegde waarde kan zijn, vooral in academische kringen. Dergelijke studenten worden ook waargenomen betere sociale vaardigheden te hebben evenals coördinatievaardigheden als het gaat om groepstaken en activiteiten zoals groepsprojecten en andere samenwerkende leeractiviteiten die instructeurs af en toe toewijzen. Ze hebben mogelijk ook hun vermogen verbeterd om met groepsleden te onderhandelen om taken te voltooien en die taken te coördineren en te interpreteren, waardoor ze die ideeën effectief kunnen communiceren of aandachtig naar de meningen van andere groepsleden kunnen luisteren. Daarom kunnen ze via camaraderie in gaming positieve veranderingen aanbrengen in hun interpersoonlijke communicatie en groepsactiviteiten bij het bereiken van hun educatieve doelen.
Ter afsluiting schetst de studie over gamen en de effecten ervan op het universitair leren een complex beeld van kansen en bedreigingen in leerprocessen. Aan de positieve kant kan gamen leiden tot de ontwikkeling van andere vaardigheden zoals probleemoplossing, geheugen, aandacht en multitasking, die zeer nuttig zijn op school en in het dagelijks leven. Het veronderstelt ook het potentieel voor socialisatie en de vorming van de gemeenschap onder studenten, wat ook bijdraagt aan hun ervaring op de universiteit. Er is echter altijd het gevaar dat gamen leidt tot tijdverspilling of het bevorderen van een gebrek aan fysieke activiteit, vandaar de noodzaak om de tijd die wordt besteed aan gamen te reguleren. Dit is de reden waarom leerlingen een balans moeten handhaven tussen gameprocessen, leren en fysieke activiteiten om alle mogelijke kansen te benutten die gaming biedt en zulke bijwerkingen te minimaliseren als tijdverlies voor leren en lichamelijke inactiviteit. Daarom, naarmate meer onderwijsinstellingen en studenten aandacht besteden aan de rol van gaming in leren, wordt een doelgerichte en reflectieve benadering van de integratie van games in het academische leven een krachtig instrument voor de verbetering van leerresultaten en individuele ontwikkeling.
