NASA, het Amerikaanse ruimteagentschap, leidt het Fission Surface Power project als onderdeel van het Artemis-programma, met als doel energie te leveren voor toekomstige maanbases. Onder dit project heeft het agentschap drie commerciële partners – Lockheed Martin, Westinghouse en IX – de taak gegeven om een nucleair reactorontwerp te ontwikkelen voor het opwekken van elektriciteit op het oppervlak van de Maan.
Elke partner was verantwoordelijk voor het ontwikkelen van het reactorontwerp en de systemen voor energieomzetting, warmteafvoer, energiebeheer en distributie. Het verstrekken van kostenramingen voor de systemen en plannen voor hun ontwikkeling was ook belangrijk. Het doel van het project was om een systeem te creëren dat decennialang maanbases kon ondersteunen en dienen als basis voor vergelijkbare systemen op Mars.
Krachtsystemen zijn cruciaal voor het succes van elke ruimtemissie. Voor de Maan en Mars vormen ze het verschil tussen leven en dood. Nucleaire energie is de meest waarschijnlijke weg om aan de langetermijn energiebehoeften te voldoen.
Volgens Trudy Kortes, de programmamanager bij NASA, is “het aantonen van nucleaire energie op de Maan noodzakelijk om aan te tonen dat het een veilige, schone en betrouwbare optie is.” Een nucleaire reactor, die onafhankelijk van de zon functioneert, is een essentieel element voor langdurige verkenning van de Maan.
Waarom nucleaire reactoren? Het leven en werk op de Maan brengen veel uitdagingen met zich mee voor wetenschappers en astronauten. Een veilige en schone energiebron helpt veel van de gevaren te overwinnen waarmee ze te maken zullen krijgen. Zonne-energie is een betrouwbare energiebron die veel systemen draaiende kan houden.
Echter, gedurende minstens de helft van de tijd zullen zonnepanelen in het donker liggen tijdens de nacht op de Maan. Daarom is het hebben van een alternatieve energiebron cruciaal. Hier komen nucleaire reactoren van pas.
NASA en andere ruimtevaartorganisaties kunnen nucleaire reactoren plaatsen op locaties die gedeeltelijk of volledig in de schaduw liggen. In veel gevallen zijn er ook ijsbronnen beschikbaar.
Het belangrijkste voordeel van nucleaire reactoren is dat ze continu kunnen werken, ongeacht de aanwezigheid van zonlicht. Dit is een aanzienlijk voordeel als het gaat om het leveren van stroom tijdens de 14-daagse maannacht.
Het moet worden opgemerkt dat NASA niet zegt dat alleen nucleaire generators zullen worden gebruikt op de Maan. Waarschijnlijk zal elektriciteit voor bases en wetenschappelijke laboratoria worden geleverd via een combinatie van zonnepanelen en nucleaire reactoren.
De projectvereisten stellen dat het reactorontwerp minder dan 6 ton moet wegen en 40 kilowatt aan vermogen moet genereren. Dit is voldoende om de mogelijkheden van het systeem aan te tonen en bases, stroomnetten en wetenschappelijke experimenten van stroom te voorzien. Een vergelijkbare reactor op Aarde zou genoeg zijn om 33 huishoudens van stroom te voorzien.
Het agentschap heeft de vereisten ontworpen om open en flexibel te zijn, zodat elk bedrijf innovaties kan doorvoeren en nieuwe oplossingen in hun ontwerpen kan voorstellen.
Nu, na het ontvangen van feedback van commerciële partners, gaat NASA verder met de tweede fase van het project, gepland voor 2025. Vervolgens verwacht het agentschap het systeem tegen het begin van de jaren 2030 klaar te hebben voor gebruik op de Maan. In de verre toekomst zal NASA waarschijnlijk een gespecialiseerde nucleaire reactor ontwikkelen voor gebruik op Mars, nadat het zijn waarde op de Maan heeft bewezen.
Veelgestelde vragen (FAQ)
The source of the article is from the blog qhubo.com.ni