Tijdens de COP28-klimaatconferentie werd een historisch besluit genomen om over te stappen van fossiele brandstoffen. Hoewel de hooggeplaatste aankondigingen voor veel media-aandacht zorgden, vonden er ook belangrijke discussies plaats over praktische manieren om bestaande technologieën te benutten die deze transformatie mogelijk maken.
Infrastructuur en kennis met betrekking tot diverse schone energieoplossingen zoals waterstof, koolstofafvang, -gebruik en -opslag (CCUS), elektrobrandstoffen, biobrandstoffen en hernieuwbare energie bestaan al. Wat nu nodig is, is de juiste economische, investerings- en regulerende omgeving die deze technologieën van de volgende generatie in staat stelt om bestaande obstakels te overwinnen.
Hoe versnellen we de ontwikkeling van deze oplossingen op voldoende schaal om emissiedoelen te bereiken?
Versnelling en Opbouwen
Deze vragen vormden de basis voor discussies tijdens een paneldiscussie getiteld “Prioritering van Technologieën voor Snelle Decarbonisatie,” gehouden op het Duurzaam Innovatieforum van de United Nations Climate Change.
Professor Dr. Emmanouil Kakaras, uitvoerend vicepresident van NEXT Energy Business bij Mitsubishi Heavy Industries (MHI) EMEA, verklaarde dat hoewel innovatie belangrijk is, de sleutel tot versnelling ligt in het benutten van bestaande technologieën.
“Als we aannemen dat we streven naar koolstofneutraliteit in 2050, hebben we geen tijd om nieuwe technologieën uit te vinden,” waarschuwde hij. “We moeten voortbouwen op wat we al hebben. En dat is voldoende – simulaties tonen aan dat we op tijd kunnen decarboniseren, bijvoorbeeld door gebruik te maken van koolstofafvang in sectoren die moeilijk te decarboniseren zijn en grootschalige elektrolyse voor waterstofproductie.”
“Beide zijn bestaande technologieën – elektrolyse bestaat bijvoorbeeld al 200 jaar. Het verschil zit nu in de bedrijfsmodellen, schaal en efficiëntie – omdat we het beste gebruik moeten maken van onze beperkte middelen.”
COP28 heeft geleid tot discussies over de vooruitgang bij het ontwikkelen en opschalen van groene technologieën. Kakaras legde uit dat de focus ligt op opschaling, het vinden van aanvullende toepassingen en het maximaliseren van de efficiëntie. Hij noemde het groeiende gebruik van warmtepompen als voorbeeld.
“Warmtepompen zijn een uitstekend voorbeeld van het transformeren van een bestaande technologie die oorspronkelijk werd gebruikt voor het verwarmen en koelen van huizen, naar industriële toepassingen, waardoor er op grotere schaal emissiereducties worden gerealiseerd,” aldus Kakaras.
Economische Levensvatbaarheid
Ken West, president en CEO van Honeywell Energy & Sustainability Solutions (ESS), stelde dat de adoptie van groene technologieën grotendeels afhankelijk is van hun economische levensvatbaarheid.
“Instellingen zoeken kansen om projecten te financieren die hoge rendementen opleveren. Een manier om dit te bereiken is door de vraag naar deze technologieën te vergroten,” aldus West.
Policies zoals de U.S. Inflation Reduction Act en de European Hydrogen Bank kunnen gunstige economische omstandigheden creëren voor investeerders, risico’s minimaliseren en tegelijkertijd de energietransformatie ondersteunen.
Ondertussen kunnen langetermijnovereenkomsten en partnerschappen met de private sector de vraag signaleren en echte voorwaarden scheppen voor de noodzakelijke infrastructuur, voegde Dr. Gabrielle Walker, medeoprichter van de non-profitorganisatie Rethinking Removals, eraan toe.
Nieuwe Schone Energie-infrastructuur
“Het heeft een eeuw geduurd om het huidige op kolen gebaseerde energiesysteem op te bouwen,” aldus Bill Newsom, president en CEO van Mitsubishi Power Americas. “Nu is de uitdaging om in minder dan 30 jaar nieuwe infrastructuur met een lage koolstofemissie op te bouwen.”
Sommige van deze infrastructurele projecten beslaan meerdere continenten en vereisen buitengewone samenwerking tussen de publieke en private sector.
Een voorbeeld hiervan is de European Hydrogen Backbone, die tegen 2040 tot 53.000 kilometer waterstofpijpleidingen kan hebben, samen met import van schone waterstof uit de VS en Noord-Afrika.
Bij het bespreken van de infrastructuurbehoeften van dit project en infrastructuur in het algemeen, vertelde Jorgo Chatzimarkakis, CEO van Hydrogen Europe, aan afgevaardigden: “Als we echt de infrastructuur willen bouwen die we nodig hebben, kunnen we dat niet alleen met publieke financiering doen. We hebben… privékapitaal nodig.”
Policies zoals de European Hydrogen Bank helpen investeringsrisico’s te minimaliseren bij groene projecten.
Samen Vooruit
Met veel entiteiten die zich in dezelfde richting bewegen naar decarbonisatie, was Honeywell’s West het erover eens dat een filosofie van samenwerking, in plaats van concurrentie, de juiste voorwaarden schept voor schaalbare en kosteneffectieve projecten.
Een voorbeeld hiervan is het GravitHy-project in Frankrijk, dat een ecologisch vriendelijke staalproductie-installatie zal oprichten en waterstof zal gebruiken voor directe reductie van ijzer, als vervanging van fossiele brandstoffen. Engie, MHI-Primetals Technologies, de innovatieve tussenpersoon EIT InnoEnergy EU en de Franse vastgoedontwikkelaar Idec behoren tot de betrokken entiteiten. Het project zal een belangrijk onderdeel zijn van de decarbonisatiestrategie en de ontwikkeling van de waterstofeconomie van Frankrijk.
Ondertussen ontwikkelen Mitsubishi Power Americas en Chevron in Utah de Advanced Clean Energy Storage Hub (ACES Delta Hub). Dit zal de weg effenen voor een openbaar bruikbare grootschalige productiefaciliteit voor schone waterstof, waardoor de wereldproductie van schone waterstof bijna verdubbeld wordt.
Over dit project zei Craig Broussard, president, CEO en voorzitter van de ACES Delta Board: “Het is cruciaal om de juiste partners te kiezen; zorg ervoor dat ze dezelfde waarden delen als jij. Als je uiteenloopt, zal het niet goed eindigen.”
De discussies en inzichten van experts tijdens COP28 onderstrepen een cruciale waarheid – de technologieën die nodig zijn voor een schone transformatie bestaan al. Newsom noemde zelfs dat Mitsubishi Power Americas werkt aan extra projecten, gebruikmakend van hetzelfde model als ACES Delta Hub, om dit concept in de Verenigde Staten te repliceren.
De uitdaging ligt nu in het snel aanpassen van bedrijfsmodellen, effectief opschalen en het uitbreiden van de toepassing van bestaande schone energieoplossingen.
Conclusie: het is niet alleen noodzakelijk om verandering te omarmen, maar ook om het tempo van die verandering te versnellen voor een meer duurzame en veerkrachtige toekomst.
Veelgestelde vragen (FAQ):
1. Welke technologieën maken de overgang van fossiele brandstoffen naar schone energie mogelijk?
– Infrastructuur en kennis met betrekking tot technologieën zoals waterstof, koolstofafvang, -gebruik en -opslag (CCUS), elektrobrandstoffen, biobrandstoffen en hernieuwbare energie bestaan al.
2. Hoe kunnen we de ontwikkeling van deze technologieën versnellen?
– De sleutel tot versnelling ligt in het benutten van bestaande technologieën, met name in sectoren die moeilijk te decarboniseren zijn, zoals koolstofafvang en grootschalige elektrolyse voor waterstofproductie.
3. Hoe kunnen we de vraag naar groene technologieën vergroten?
– Economische levensvatbaarheid is cruciaal, dus het is belangrijk om gunstige economische omstandigheden te creëren door ondersteunend beleid voor investeerders en langetermijnovereenkomsten en partnerschappen met de private sector.
4. Welke rol speelt infrastructuur in het energietransformatieproces?
– Het is noodzakelijk om binnen korte tijd nieuwe infrastructuur met een lage koolstofemissie op te bouwen. Er zijn al infrastructurele projecten zoals de European Hydrogen Backbone die samenwerking tussen de publieke en private sector vereisen.
5. Waarom is samenwerking belangrijker dan concurrentie?
– De filosofie van samenwerking, in plaats van concurrentie, creëert de juiste voorwaarden voor schaalbare en kosteneffectieve projecten.
The source of the article is from the blog qhubo.com.ni