Å kunne tre inn i lærarens sko og oppleve utfordringane i klasserommet på nært hald er ein unik moglegheit. Som ein vikarlærar fekk eg sjansen til å vere vitne til den daglege kampen med å utdanne unge sinn, og eg innså kor krevjande yrket verkeleg er.
Frå det øyeblikket eg gjekk inn i klasserommet, forstod eg viktigheten av førebuing. Å sortere materialar, organisere bøker og setje opp whiteboardet verka som ein ubetydeleg oppgåve i starten, men eg oppdaga raskt at kvar minste detalj bidrog til at dagen gjekk smidig. Presset var på, sidan endringar i timeplanen senka min nøye planlagde timeplan. Eg lærte raskt å tilpasse meg og tenkje raskt, ein ferdigheit lærarar mestrar over tid.
Når borna kom inn i klasserommet med glede og nysgjerrigheit, forsvann frykten eg kjende på. Spørsmåla deira var endelause – var eg den vanlege læraren sin ektefelle? Var eg ein lærar sjølv? Hadde eg søsken? Eg svara på spørsmåla deira med eit smil, og prøvde å etablere ein kontakt og vinne deira tillit. Etter kort tid var dei engasjerte i oppvarmingsaktiviteten, og klasserommet bruste av forventing.
Likevel venta utfordringar rundt kvar sving. Mine problem med den interaktive whiteboarden blei tydeleg, men heldigvis kom ein elev til unnsetning og utnemnde seg sjølv til teknisk assistent. Det var ei ydmykande oppleving å innse at sjølv som ein vaksen hadde eg mykje å lære av desse unge elevane.
Dagen var fylt med ulike aktiviteter, som å lese ei bok som handla om kjønnsidentitet og aksept, utforske kontraksjonar på engelsk og dykke ned i matematikkens verden. Medan eg guidet elevane gjennom leksjonane deira, oppdaga eg kor vanskeleg det var å leie eit klasserom og oppretthalde orden. Rollespel, spesielt, viste seg å vere ei utfordrande oppgåve då elevane entusiastisk gav liv til strandscenen frå boka, komplett med haiar og delfinar som terroriserte klasserommet.
I løpet av dagen brukte eg læreplanar for klasseromsstyring som den vanlege læraren hadde lært meg. Rektongar handa, strenge blikk, nedtellingar og utdeling av dojo-poeng var alle del av å oppretthalde disiplin og sikre ein positiv læringsmiljø. Det var ein stadig balanse mellom å engasjere elevane og halde kaoset i sjakk.
Ved slutten av dagen reflekterte eg over læraranes utmattande innsats og dedikasjon. Den fysiske, mentale og emosjonelle utmattelsen dei utstod på dagleg basis blei mykje meir tydeleg for meg. Undervisning er ein krevjande profesjon som krev uthald, tilpassingsevne og ein djup forpliktelse til å fosterre unge sinn. Eg forlot klasserommet med ein nyoppdaga respekt for pedagogar og ein større verdsettelse for det uvurderlige arbeidet dei gjer.
Definisjonar av nøkkeltermar:
1. Vikarlærar – ein person som midlertidig erstattar den vanlege læraren.
2. Interaktivt whiteboard – eit pedagogisk verktøy som kombinerer ein tradisjonell tavle med digitale teknologimoglegheiter.
3. Kontraksjonar – korta former for uttrykk, for eksempel «eg er» i staden for «eg er».
Foreslåtte relaterte lenker:
– Utdanningsdepartementet
– Lærarportalen
– Senter for utvikling av utdanning
The source of the article is from the blog anexartiti.gr