Veronica Jowettدر سال‌های اخیر، افزایش تقاضا در حوزه بهداشت و درمان به طور ناخواسته منجر به ظهور اپلیکیشن‌های رزرو شخص ثالث شده است. یک کاربر نگران به تازگی به رسانه‌ها شکایت کرد پس از اینکه موفق به رزرو یک قرار ملاقات از طریق اپلیکیشن دانلود شده شد، اما در بیمارستان از ورود به داخل آن ممانعت به عمل آمد. این اتفاق ناگوار به این دلیل بود که اپلیکیشن یک پلتفرم شخص ثالث بود و نه اپلیکیشن رسمی بیمارستان، که منجر به خسارات مالی برای کاربر شد.
مفهوم اپلیکیشن‌های رزرو شخص ثالث کاملاً جدید نیست. تقریباً یک دهه پیش، با ظهور پلتفرم‌های پزشکی مبتنی بر اینترنت، بسیاری از اپلیکیشن‌هایی که وعده رزرو آسان قرار ملاقات را داده بودند، در فروشگاه‌های اپلیکیشن ظاهر شدند. متخصصانی که گرفتن قرار ملاقات با آنها از طریق کانال‌های رسمی بیمارستان‌ها دشوار است، اغلب می‌توانند از طریق این پلتفرم‌ها با هزینه‌های بالا قابل دسترسی باشند.
از نظر فنی، این اپلیکیشن‌های رزرو به طور مشابه با دلالان بلیت عمل می‌کنند و از منابع وسیع شبکه و اطلاعات شناسایی شخصی استفاده می‌کنند. آنها به طرز تهاجمی قرار ملاقات‌ها را تأمین، لغو و سپس دوباره رزرو می‌کنند و با استفاده از جزئیات مشتری، زمان‌های ملاقات را انحصاری کرده و روند را برای سایر بیماران پیچیده‌تر می‌کنند.
با وجود بحث‌های جاری در مورد مشروعیت آنها، این اپلیکیشن‌ها همچنان در حاشیه‌های مقررات فعالیت می‌کنند. متخصصان پزشکی خاطرنشان می‌کنند که استمرار وجود چنین پلتفرم‌هایی نشان‌دهنده تقاضای ادامه‌دار است.
یک اپلیکیشن قابل توجه در شانگهای نشان می‌دهد که بیمارستان پررزروترین، بیمارستان ENT است که نزدیک به ۳۵،۰۰۰ قرار ملاقات داشته است. پس از آن، بیمارستان‌های Ruijin، Tumor و Zhongshan قرار دارند که هر یک تقریباً ۳۰،۰۰۰ رزرو دارند. محبوبیت این مؤسسات تأکید بر چالش‌های مداوم در سیستم قرار ملاقات پزشکی دارد.
تأثیرات پنهان اپلیکیشن‌های رزرو شخص ثالث در حوزه بهداشت و درمان
در دنیایی که راحتی اغلب بر احتیاط غلبه می‌کند، اپلیکیشن‌های رزرو شخص ثالث خود را به عنوان یک نعمت و همچنین یک مصیبت برای بسیاری از بیماران در سرتاسر جهان معرفی کرده‌اند. در حالی که این اپلیکیشن‌ها دسترسی آسان به متخصصان بهداشت و درمان را وعده می‌دهند، همچنین خطرات و چالش‌های قابل توجهی را برای افراد و سیستم‌های بهداشتی به همراه دارند.
افشای مزایا و مضرات
یکی از مزایای عمده اپلیکیشن‌های رزرو شخص ثالث، دسترس‌پذیرییی است که برای بیماران فراهم می‌آورند. در مناطقی که سیستم‌های بهداشتی با مشکلات مواجه‌اند، این اپلیکیشن‌ها می‌توانند فاصله را پر کنند و بیماران را سریع‌تر به خدمات پزشکی مورد نیاز متصل کنند تا روش‌های سنتی. این می‌تواند به‌طور خاص در مناطق روستایی یا در کشورهای با زیرساخت‌های بهداشتی محدود مفید باشد.
با این حال، با دسترسی، هزینه نیز وجود دارد. بیماران معمولاً با هزینه‌های بالاتر هنگام رزرو از طریق این پلتفرم‌ها مواجه می‌شوند. این می‌تواند منجر به عدم توازن شود که تنها کسانی که می‌توانند هزینه‌های اضافی را پرداخت کنند، دسترسی سریع به مراقبت‌های پزشکی پیدا کنند و ضمن افزایش نابرابری‌های موجود در سیستم‌های بهداشتی باشد. علاوه بر این، این اپلیکیشن‌ها گاهی اوقات می‌توانند منجر به وضعیتی شوند که قرار ملاقات‌های قانونی به طور ناخواسته لغو یا مجدداً برنامه‌ریزی شوند، که برای هر دو طرف، یعنی بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی، مشکل‌ساز می‌شود.
روش‌های جنجالی و سوالات اخلاقی
ماهیت جنجالی این اپلیکیشن‌ها ناشی از شباهت‌های آنها به دلالی بلیت است، روشی که بسیاری آن را از نظر اخلاقی سوال‌برانگیز می‌دانند. با انباشت قرار ملاقات‌ها و ارائه آنها با قیمت‌های بالا، این اپلیکیشن‌ها می‌توانند دسترسی به خدمات بهداشتی را برای بسیاری که به آن نیاز دارند محدود کنند.
ارائه‌دهندگان بهداشت و درمان نگران این هستند که چنین اقداماتی ممکن است منجر به کاهش اعتماد بین بیماران و موسسات پزشکی شود. همچنین سؤال بزرگی درباره امنیت داده‌ها وجود دارد؛ پلتفرم‌های شخص ثالث معمولاً نیاز به اطلاعات شخصی دارند و خطر نقض داده‌ها را افزایش می‌دهند.
تأثیر بر سیستم‌های بهداشتی
جامعه‌ها و کشورها در حال احساس اثرات گسترده این اپلیکیشن‌های شخص ثالث هستند. در مکان‌هایی مانند شانگهای، جایی که بیمارستان‌هایی مانند بیمارستان ENT و دیگران تا ۳۵،۰۰۰ قرار ملاقات از طریق این پلتفرم‌ها دیده‌اند، فشار بیشتری بر منابع و پرسنل وارد شده است. این افزایش تقاضا می‌تواند منجر به زمان‌های انتظار طولانی‌تر، کارکنان بیش از حد کارکرد و کاهش بالقوه کیفیت مراقبت شود.
راه‌حل‌ها و ملاحظات ممکن
چه می‌توان کرد تا این اپلیکیشن‌ها به طور مؤثر مدیریت شوند؟ یکی از راه‌حل‌های ممکن این است که ارائه‌دهندگان بهداشت و درمان سیستم‌های رزرو آنلاین خود را با قدرت و ایمنی توسعه دهند که بتوانند به نیازهای بیماران برسند بدون اینکه نیاز به مداخله شخص ثالث باشد. اقدامات نظارتی نیز ممکن است نیاز به تقویت داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که این پلتفرم‌ها در مرزهای اخلاقی و ایمن فعالیت می‌کنند.
علاوه بر این، بیماران نیز باید از چگونگی شناسایی و انتخاب اپلیکیشن‌های معتبر و ایمن برای رزرو قرارهای ملاقات پزشکی مطلع شوند. این ممکن است شامل افزایش کمپین‌های آگاهی عمومی یا راهنمایی از ارائه‌دهندگان بهداشت و درمان باشد.
در نهایت، تعادل بین دسترسی و اخلاق یک تعادل حساس است. چگونه می‌توان افراد و سیستم‌های بهداشتی را به همکاری برانگیخت تا اطمینان حاصل کنند که همه به صورت عادلانه و ایمن به مراقبت‌های پزشکی که به آنها نیاز دارند، دسترسی دارند؟ این‌ها سوالاتی هستند که باید به آنها پاسخ داده شود به‌گونه‌ای که فناوری به تکامل خود ادامه دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تأمین قرار ملاقات‌های پزشکی و فناوری بهداشتی، به Healthcare.gov یا CDC.gov مراجعه کنید.
