Jonathan Haidt sitt nye bok, «The Anxious Generation,» avdekker korleis integreringa av smarttelefonar i barn sine liv kan innebere fleire utviklingsrisikoar. Desse risikoane, identifiserte som sosial og søvnberøving, oppmerksomheitsfragmentering og avhengigheit, har blitt tydelege sidan smarttelefonar vart ein del av ungdomskulturen rundt 2010.
Til tross for bekymringane, illustrerer nylege undersøkingar at penetreringa av smarttelefon-eige blant born er endå tidlegare enn mange går ut ifrå. Ein undersøking av Amárach avslørte at 24% av 6-åringar eig sin eigen smarttelefon, medan i Storbritannia er ein fjerdedel av born mellom 3 og 4 år gamle alt smarttelefonbrukarar. Desse forbløffande tala fører til at myndigheitene vurderer å avgrense sal av smarttelefonar til dei under 16 år og heve aldersgrensa for sosiale mediekontoar.
Kva bør vere tilnærminga til ein forelder då? Det kan vere meir føremonaktig å skifte fokuset frå alderen for smarttelefonskaffing til å førebare borna for ein trygg og utdanna tilverkse på nettet når tida kjem. I tillegg er det verdt å merke seg at smarttelefonar ikkje er dei einaste portane til internett for unge brukarar, ettersom nettbrett og spelkonsollar også tilbyr betydeleg eksponering, potensielt med farleg innhald.
For å redusere tidleg eksponering, rår ekspertar til å utsetje tildelinga av smarte einingar. I staden bør ein la barna få moderert tilgang til familie-nettbrett eller konsollar under tilsyn, fremje digital leseferdigheit og setje tydelege bruksavgrensingar. For foreldre bekymra for kontakt under tida ein unge er vekke frå heimen, er ikkje-internett-tilkopla einingar eigna alternativ for kommunikasjon og tryggleik.
Å skape ein felles haldning mellom foreldre, utdanningspersonell og ekspertar kan styrke ein samla innsats for å utsetje barn sitt eige av smarte einingar. Som vaksne kan born sette pris på denne tilbakehaldenheita og sjå omsorga for deira velferd.
Når ein vurderer smarttelefonkjøp til eit barn, bør ein vurdere meininga bak anskaffinga og om andre alternativ kunne tilfredsstille den behovet, som GPS-utstyrte klokker. Etablere bruksrettleiingar, undersøke foreldrekontrollar og aktivt overvake barna sin nettertferd, med alltid å oppretthalde eit opent og tillitsfullt forhold for å oppmuntre ansvarleg digitale vanar.
Viktige spørsmål og svar:
Q: Kva er dei utviklingsrisikoane knytte til barn som brukar smarttelefonar?
A: Risikoane inkluderer sosial og søvnberøving, oppmerksomheitsfragmentering og potensiell avhengigheit. Eit overdrevent skjermbruk kan påverke born si konsentrasjon, sosiale utvikling og søvnrytme negativt.
Q: Kor utbreidd er eigedomen av smarttelefonar blant unge barn?
A: Undersøkingar indikerer at ein signifikant prosentdel av unge barn eig smarttelefonar, med 24% av 6-åringar som har sin eige eining, og ein fjerdedel av 3 til 4-åringar i Storbritannia som brukar smarttelefonar.
Q: Bør myndigheitene avgrense sal av smarttelefonar til dei under 16 år?
A: Nokre regjeringar vurderer denne moglegheita som eit tiltak for å beskytte born mot dei potensielle skadane av tidleg smarttelefonbruk. Debatten involverer balanseringa av barn si tryggheit med foreldrenes val og teknologisk tilgang.
Q: Kva alternativ finst for foreldre som ønskjer å kommunisere med borna sine utan å gi dei smarttelefonar?
A: Ikke-internett-tilkopla einingar, som grunnleggjande mobiltelefonar og GPS-utstyrte klokker, kan fungere som alternativ, og tillate kommunikasjon og tryggleik utan å tilby full smarttelefonfunksjonalitet og risikoar.
Viktige utfordringar og kontroversar:
– Å fastsetje riktig alder for smarttelefon-eige inneber å balansere eit barns modenheitsnivå med gruppepress og samfunnstrendar.
– Det er ei debatt om rolla til reguleringar frå myndighetene mot foreldres ansvar i styringa av barn si tilgang til smarte einingar.
– Å sikre barn si nettsikkerheit er utfordrande på grunn av internett si omfattande og dynamiske natur.
Fordelar og ulemper:
Fordelar:
– Smarttelefonar kan tilby pedagogisk innhald, forbetre kommunikasjon og fremje teknologisk leseferdigheit hos born.
– Utstyrt med GPS og nødfunksjonar, kan smarttelefonar forbetre barn si tryggleik.
– Foreldrekontrollar på smarttelefonar gjer at foreldre kan overvake og administrere barnet si nettertferd på nettet.
Ulemper:
– Tidleg og overdreven smarttelefonbruk kan føre til utviklingsproblem, avhengigheit og eksponering for skadeleg innhald.
– Smarttelefonar kan avleie frå fysisk aktivitet, ansikt-til-ansikt-interaksjonar og kan forstyrre søvnrytmar.
– Å kontrollere eit barn si digitale spor og personvern er vanskelegare med personleg smarttelefoneige.
For meir lesing om oppdraging i den digitale tidsalderen, kan du besøke pålitelege nettsider som fokuserer på barneutvikling og teknologibruk:
Common Sense Media – Gir råd om media og teknologi for familiar.
HealthyChildren.org – Levert av American Academy of Pediatrics, inkluderer retningslinjer for foreldre om å styre barns mediabruk.
The Cybersmile Foundation – Ein ideell organisasjon som fokuserer på digital velvære og førebygging av nettmobbing.
The source of the article is from the blog publicsectortravel.org.uk