Understanding Eosinophilic Oesophagitis: The Rise of a Chronic Inflammatory Condition

Lisa Thornton, een inwoner van de New Forest in Hampshire, begon een groeiend gevoel van blokkering in haar slokdarm te ervaren, wat ze in eerste instantie toeschreef aan haar zwangerschap. Na verloop van tijd verslechterde de situatie, wat leidde tot een kritisch incident tijdens een familiediner toen een stuk broccoli in haar keel bleef steken. Ondanks mislukte pogingen om de blokkade te verwijderen, belandde Thornton op de spoedeisende hulp, waar ze uiteindelijk een operatie kreeg om haar slokdarm vrij te maken.

Dit incident markeerde het begin van Thorntons reis om de oorzaak van haar verontrustende symptomen te achterhalen. Het zou nog eens tien jaar duren en een reeks soortgelijke incidenten voordat ze uiteindelijk de diagnose eosinofiele oesofagitis (EoE) kreeg, een relatief onbekende aandoening die vaak wordt aangeduid als “astma van de slokdarm”. EoE treedt op wanneer het slijmvlies van de slokdarm chronisch ontstoken raakt, wat leidt tot stijfheid, zwelling en een verlies van flexibiliteit die kunnen leiden tot blokkades van voedsel.

EoE wordt getriggerd door een overmatige immuunreactie aangestuurd door gespecialiseerde witte bloedcellen die eosinofielen worden genoemd. Hoewel deze cellen essentieel zijn voor het elimineren van schadelijke bacteriën en parasieten, kunnen ze ook allergische reacties en eczeem veroorzaken wanneer het immuunsysteem uit balans raakt.

Met name de toenemende prevalentie van EoE baart zorgen. In de late jaren 80 werd het beschouwd als uiterst zeldzaam, met minder dan 10 gevallen per 100.000 mensen. Echter, schattingen van de British Society of Gastroenterology suggereren nu dat ongeveer 63 op de 100.000 mensen worden getroffen door deze aandoening, waardoor het technisch gezien “een veelvoorkomende ziekte” is.

De redenen achter de stijgende prevalentie van EoE zijn nog steeds onduidelijk. Verschillende theorieën zijn voorgesteld, waaronder de hygiënehypothese, die suggereert dat moderne reinheidspraktijken het immuunsysteem vatbaarder kunnen maken voor storingen. Bovendien wordt gedacht dat langdurige blootstelling aan moderne diëten en veelvoorkomende chemicaliën, zoals pesticiden en reinigingsmiddelen, bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van EoE.

Helaas hebben huisartsen beperkte kennis van EoE, wat leidt tot aanzienlijke vertragingen in de diagnose. Misdiagnose met indigestie of gastro-oesofageale refluxziekte is gebruikelijk, wat verdere behandeling uitstelt. Indien onbehandeld, kan EoE ernstige littekens veroorzaken en het vermogen van een patiënt om te eten en te slikken aanzienlijk belemmeren.

Er wordt momenteel gewerkt aan verbetering van de diagnostische methoden voor EoE. Bedrijven zoals Cyted ontwikkelen niet-invasieve tests die de aandoening nauwkeurig kunnen detecteren, waardoor de afhankelijkheid van invasieve procedures zoals endoscopieën wordt verminderd.

Concluderend is de toenemende prevalentie van eosinofiele oesofagitis een zorgwekkende trend die vraagt ​​om meer bewustzijn en onderzoek. Patiënten zoals Lisa Thornton hebben jarenlang ongediagnosticeerd lijden doorstaan, wat het belang van vroegtijdige opsporing en passende behandeling benadrukt. Naarmate meer mensen worden getroffen door deze aandoening, is het cruciaal dat medische professionals en onderzoekers samenwerken om de oorzaken beter te begrijpen en effectieve behandelingsstrategieën te ontwikkelen.

Veelgestelde vragen (FAQ)

The source of the article is from the blog exofeed.nl